Sunday, May 17, 2009

കയം

വക്കില്‍ നിന്നും
ആഴത്തിലേക്കു വീണ്‌
മുങ്ങാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍
ഓരോ കണ്ടെത്തലും
ഓരോ കയമാണെന്ന്
തിരിച്ചറിയുന്നു

അവസാന ശ്വാസത്തെ
കൈക്കുമ്പിളില്‍ നിറച്ച്
ജലപ്പരപ്പിലെത്തിയ
കുമിളകള്‍
വായുവിന്റെ ആഴം
അളന്നു നോക്കുന്നു
വേണ്ടായിരുന്നു എന്ന്
എത്രയും പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തില്‍
പറയുന്നു

വാസ്തവം!
കെട്ടുകളഴിഞ്ഞ്
ഇതളുകള്‍ ഊര്‍ന്ന്
കണ്ടെത്തലുകളുടെ ഒരു പ്രബന്ധം
ശരി വക്കുന്നു,
കണ്ണുകള്‍ അടച്ച്
എങ്ങോട്ടോ ഒഴുകിപ്പോകുന്നു.

4 comments:

നന്ദ May 21, 2009 at 1:07 AM  

ഇതുവരെയില്ല; ഇനിയെങ്കിലും നീന്തല്‍ പഠിച്ചേ മതിയാവൂ എന്ന് തോന്നുന്നു.

രുദ്ര May 22, 2009 at 12:14 AM  

വരുന്നോ ;)‌

നന്ദ May 22, 2009 at 12:31 AM  

:P

ഇതാ ഞാന്‍ പൂട്ടി വെക്കുന്നെ.

ലേഖാവിജയ് May 31, 2009 at 12:32 AM  

നന്ദേ , നല്ല ഒഴുക്കുള്ള എഴുത്ത്.ആശംസകള്‍!